Alexander de Walther. De Mechanismo Implicationis Pilorum in Plica Polonica. P. 8

Написана 1845 р. праця є представником останнього етапу користування латинською мовою, як комунікативною. Дисертація професора кафедри фізіологічної анатомії та мікроскопії Київського Університету Олександра Вальтера була присвячена ковтуну - хворобі, яка стала предметом зацікавлення десятків європейських учених XVI-XIX ст. Водночас сам автор доклав всіх зусиль, щоб поставити крапку у дослідженнях. На відміну від своїх попередників, О. Вальтер дуже близько підійшов до розв’язання цієї медичної проблеми. На завершення роботи професор зазначив, що бажає, аби його наступники, живучи і працюючи в місцевості, де поширений ковтун, змогли довести або спростувати його теорію

Попередню частину читайте за посиланням

Et hoc quidem inprimis commendandum est ubi in cute capitis glandulae spirales numerandae sunt, quia ibi pilorum et glandularum sebacearum copia non facile admittit ope acidi nitrici et microscopii compositi disquisitionem perficere. Cum Krause in commentatione supra laudata omiserit copiam glandularum spiralium in capite numerari, id negotium mihi relictum ratus, numeravi in singulis pollicibus quadratis septingenas vicenas glandulas spirales, quo ex numero, si cum numeris a Krausio inventis comparatur, patet, sub caesarie mediam copiam glandularum spiralium adesse. Fundus glandularum spiralium non infra pilorum radices demissus est. Ductus earum excretorii nullo modo in sacculum pilorum exeunt. 


Dolendum est Krausium in disquisitionibus suis non simul glandulas sebaceas investigasse. Tamen in praestantissima ejus commentatione iusunt nonnulla quae nobis maximum in tractanda plica, commodum praebent. Primum longe maximam glandularum sebacearum partem una cum pilis exire docet, dein singulos pilos, non, ut vulgo opinantur binis glandulis praeditos esse monet, sed potius undique ejusmodi glandulis circumdari, quoniam ubicunque sectio pilis parallela per cutem fiat, semper binae glandulae in conspectum veniant. Conclusionum infra faciendarum causa statuamus minimum quaternis glandulis singulos pilos praeditos esse. Omnes observationes illas verissimas esse ex repetita observatione cognovi. Ex iis quae mox sequuntur patebit, non parvi momenti esse scire quanta sit et cutis et epidermidis sub caesarie crassitudo, tum, quantum superficiem caesaries occupet. Ex meis mensionibus demonstrare possum diametrum perpendicularem cutis cum epidermide aequare 2,2—2,8 solius autem epidermides 8,2—0,411. Ergo cutis sub caesarie sita multo crasior est quam cutis vicinarum partium faciei cervicis, epidermis contra tenuissima. Non minus graves et mirabiles quam observationes anatomicae, Krausii exstant physiologicae conclusiones, ex quibus multa cum nostra disquisitione maxime congruunt. Sic exempli gratia Krause renovat jam olim propositam theoriam, per epidermidem (etiam ope aetheris purificatam) nullo quidem modo aquam transmitti, si statu liquido applicetur, sed optime per eam transmitti aquam statu vaporoso, pariterque liquores omnes qui celeriter in vapores mutantur. Tum ex accuratis ingeniosisque Seguini disquisitionibus, de absoluta quae per datum temporis spatium excernatur producti perspirationis quantitate, demonstrat, in simplici et communi perspiratione 7/9 partes totius quantitatis illius effici aqua, per cutem et epidermidem statu scilicet vaporoso transsudante, semper autem quum perspiratio augeatar, ita ut sub forma liquidi sudoris in epidermide appareat, sudorem hunc a glandulis spiralibus secerni, quia nota nobis cutis temperatura longe inferior sit, quam quae tantum sudoris copiam per praecipitationem vaporis aquosi procreare possit. Omnes igitur partes solidae in sudore inventae nonnissi a glandulis secernuntur, aqua vero ab iisdem et praeterea per epidermidem vaporis sub forma transudatur; gravissimum sane factum si agitur de plica polonica, quae nihil aliud est quam conglutinatio crinium solis partibus solidis perfecta. In re tam nova quamvis vel auctoritas tam docti et in rebus anatomico physiologicis tam bene versati viri facile persuadere possit, tamen ipsa rei gravitas mihi repetendorum experimentorum causa fuit, praesertim cum in spatio hermetice praecluso facta essent. 

Nam facile ideo ne ulla quidem gutta aquae in epidermidis superficie inferiori, qua tubuli vitrei repleti aqua claudebantur, apparere poterat, quia quantum transsudatum, tantum statim etiam evaporatum erat. Notandum est, mihi in 25 experimentis de diffusione diversorum liquidorum ope epidermidis sejunctorum factis, non semper rem ita invenisse ac Krausium, praecipue in solutione Kali borussici, tali modo sejuncta a Chlorureto Ferri; semper quidem eventum experimentorum in tubulis vitreis epidermide clausis cum fuisse, ut epidermis per dies et hebdomades sicca maneret, sed in diffusione binorum liquorum, mixtionem eorundem saepe post aliquot dios apparuisse, tum vcro candem epidermidem in diffusione adhibitam, postea per longum tempus siccam mansisse, si ab una tantum parte aqua in tubulum imissa humeetaretur, Porro reeeptaoulum vitreum (Glasglocko стеклянный колпакъ) sub quo talia experimflnta repetivi, vaporum aquosorum praecipitatione indicabat, aquam hac forma optime transire; postquam autem aer inclusus vaporibus satiatus erat, tamen epidermis aquam guttarum sub forma non transmittebat. Epidermis cutem sub caesarie vestiens, per levem macerationem soluta, ita ut tamen omnes pilorum radices ei inhaererent eum ipsis pilis, iisdem disquisitionibus subjecta est, haud neglecta opinione multorum pathologorum, qui varias cutis regiones variis vicibus fungi et secretione inter se differre contendunt, praeterea etiam, quia fieri poterat ut copia pilorum eorumque vaginarum aliquid mutaret. Tamen omnia pariter se habebant atque in crassioris epidermidis lobulis. Si igitur constat reliquam corporis cutem et epidermidem prorsus tales esse, quales sint in capite, ita tamen ut sub caesarie longe major quam in cetera corporis superficie glandularum sebacearum multitudo adsit, gravissima sane haec erit quaestio, quantum materiae ad conglutinationem idoneae sub caesarie per glandulas secerni possit?