Попередню частину читайте за посиланням
II Plicae hyphomycetibus praeditae. Eas primus, sine dubio Guensburg delexit. Nunc quum ex meis quoque experimentis et observationibus hanc formam satis compertam habeam, optime memini, eam jam ante mihi apparuisse, Verum tum vetustate praeparatorum, tum forma coniomycetium multo distinctiore, tum particulis casu admixtis impeditus et coufusus, ejus formae naturam partim non poteram dignoscere, quod ad formem hyphomycetium pertinelat, partim pro mucore vetermn praeparatorum habebam. Sed de meis observationibus postea dicam, ubi Guensburgii observationes melius cognoverhnus.
Читайте також: Іоган Гербіній. Священні київські печери, або підземний Київ
Anno 1843 in diario Comptes rendus descripta sunt duo specimina a feminibus sumpta, quae tantum gradu viscositatis inter se differebant, et sub microscopio observata ex his particulis constabant a) Ex multis cellulis epidermidis, quae magnis nucleis, saepe etiam granulis molecularibus repletae erant. b) Ex tenuibus filis circa bases pilorum ad eos applicatis, et circa apices pilorum magis distantibus, quae quidem fila primum ex sejunctis, tum ex cellulis ita conflatis composita videbantur, ut ne vestigium quidem cellularum remaneret. Haec fila retis instar circumdabant pilos. Sporulae permultae apparebant saepe sub vagina pilorum (censeo dicendum fuisse sub vagina radicit pilorum). Earum forma erat ohlonga umbilicata, ipsae filis adnatae videbantur, vel per se, vel ope minorum tenuissimorum fidamentorum. Cryptogamas has etiam in radicibus pilorum inveniri G. affirmat. De degenerationibus ipsorum pilorum in ephemeridibus Academiae nihil commemoratum est. Anno 1845 in primo fasciculo ephemeridum Mullers Archiv fur Anatomie und Physiologie, Dr Guensburg contra meas observationes publici juris factas disputans, multa nova protulit, maximum parvationes publici juris factas disputans, multa nova protulit, maximum partem de anatomicis pilorum mutationibus. Primum Guensburg exponit, peculiarem sententiam suam de formationibus vegetatilibus in superfice partium animalium, et in materiis per secretionem aut exeretionem ejectis. Ejusmodi vegetabilium duo esse genera statuit, et altera quidem eorum inveniri dicit in secretis et exeretis organicis, putrescentia nondum ineunte; eadem simillima esse generi Torula, non semper tamen formentationem efficere, vel vice versa ex illa oriri, sed tum quoque in liquoribus iliis observari, quum hi reactione sua adhuc acida et distincta, et natura partium constituentium non mutata demonstrent, formentationem in iis nondum incepisse. Hujus generis vegetatilium nonnulla a Guensburgio exempla memorantur, de quibus autem fusius scribendi non hujus loci est. Secundo generi vegetabilium, minus quidem frequenti, sed graviores morbos procreanti, a Guensburgio adscribuntur cryptogamae Tineae, mentagrae, plicae, porriginis lupinosae et decalvantis, denique aphtharum infantium.
Trichomaphyton, Mycoderma Plicae Polonicae quod nomen illis plantis datum est a Guensburgio sedem habere monet ut utar verbis Guensburgii Germanice: In den Haarwurzeln zwischen den Zellenkernen der Haarcylinder und zwischen den Austrahlungendes Axencylinders, zwischen der Wurzelscheide und diesen Zellenkernen, endlich zwischen den Epithelealfragmenten der Haare. Haec quamquam accuratius exponi poterant tamen ne quid temere mutarem scripsi ipsis Guensburgii verbis (cf. Mullers Archiv 1845 Heft I) non semper satis accurate rem significantibus. Articulationes filorum rarissimas esse dixit, perquam tenues, et intrinsecus nullum vestigium spatii inter cellulas vulgo observati monstrare. Sporularum, cellulas esse frequentissimas, oblongas, laeves, interdumque locis umbelicatis per brevissimum filamentum applicatas ad articulationes fili primarii. Saepissime, sporulas aut singulas aut plurimas in cumulos aggregatas inveniri, nonnumquam suspensas in tenerrimo hypothallo. Cellulas istas sporularum (Sporenzellen) neque in acido, acetico neque in aqua bulliente mutari, sed facile et sine, esiduo solvi in liquore kali caustici et in Tinct. Jodi. Nonnullas cellulas diametrum habere 0,0025—0,005 Mm, continere massam moleculariam et nucleos perfecti evolutas. Massam granulosam in recenti aqua fontana circa sporulas explicari et cellerime in modum molecularum moveri. Pilos illo Trichomaphyto ita mulari et corrumpi, ut vagina pilorum crassior fiat, ut cylinder axis (Cavum medullare) impleatur et distendatur, ut fila pilos constituentes dissolvantur, ut pili scindantur, et spicarum in modum inter se distent. Quae sequuntur, obscura sunt, sed ex additis explicationibus tabularum (nondum huc missarum), patet autorem observasse in solutione fibrarum constituentium interdum accidere, ut ex nonnullis fibrillis pilorum scissorum novi pili formentur, et spicarum instar disjecti fines crinium, inter se mutuo implicentur.
Читайте також: Київський текст в «Annales» Яна Длугоша
Praeterea contendit se observasse crassius stratum epithelii pilis adnati, et tabescentiam, h. e. imminutum diametrum multorum pilorum; quibus tandem ex observationibus hanc conclusionem faciendam proponit: Materiam plicosam in qua dicit a me primo vegetabilia visa esse ex vagina radicis intrare in cylindrum axis (Cavum medullare?) quo impleto diversae pilorum dissolutiones efficiantur, tum vero ex materia illa in loco fissionis effusa fieri blastema novorum pilorum, quo probato, materia plicosa nibil aliud quam cytoblastema esset ex quo novi pili formantur!!