Сторінки 238a-244a (Arbor Tulliana Iasinsciano)

Prodit feliciter Duce et Comite Radiviliana Aquila in apricum cæli academici solem Philosophiamea Illus[trissi]mæ ac Celsissime Pr[ince]ps etc. Hacten9 cum Atticis noctuis intra sapi[ent]ia[e] Abdyta biennio toto latuit ab operosis noctib9 diem scientia[e] auspicatura, seu veri9 noctes ipsas Cleanteis ignib9 illustrata iam ex umbris fortunatiore forte ad publicum solem procurrit. Postq[ua]m aquila[e] Radiviliana[e] Alius ad solem nati auspicia sibi adoptavit. Nec vero par erat aliam [prae]terq[ua]m Mitratam aquilam e Palamonio magnorum Lituania[e] Ducum sanguine Sarmatia[e] felicit[a]ti notam Cursus sui prodromam et auspicem deligere qua[e] avita[e] Domui mea[e] ad gloria[e] et fortuna[e] metam vestigia [prae]monstravit maioresq; meos sub alis et tutela ad maxima grariarum eduxit incrementa, Pra[e]terq[ua]m q[ui]d ales ha[e]c ut splendore sanguinis ita sublimit[a]te volatus par Coronatis regum et Ca[e]saru[m] aquilis eo gloriose [per]nicib9 alis eniti[tur] quo nulla ca[e]terarum pupilla valet eluctari, quin vindice solis radio feria[tur].

Іларіон Ярошевицький. Arbor Tulliana Iasinsciano

{stor. 238a – файл 0486}
quaten9 meritoria qualis q[ui]dem quo ad ipsas Circumsta[nti]as erat, hoc ergo [pro]tua verbu[m] incarnatu[m] libert[a]te obsequij liberrimi argumentum esto dixi.

Præfacio ex oclusione De9 oculo Corporeo videri n[on] potestAmant [prae]tiosa lateri Auditores Theologi, vastis gurgitib9 tegun[tur] gemma[e] ac pene in lacrymas eliquan[tur] uniones quoties intelligunt se velut [prae]tium tot [per]iculorum vestigari spumat abducit Pont9 velamen texente natura et ferociente Neptuno ut tandem naufragijs undarumq; minis avaritia obrua[tur]. Viluit na[tur]a[e] piscaria postq[ua]m [prae]tiosa mortalib9 e[ss]e ca[e]pit et collacrymati Erythreo uniones nihil magis devolvere q[ua]m q[ui]d scisso undarum da[e]dere in invisam sibi lucem raperen[tur]. Inde credo pallent invidia Gemma[e] iraq; tument q[uo]d invicta[e] reluctanti na[tur]a[e] rapian[tur] postremo Indiarum Orbe Pantarba unionum princeps septuaginta gem[m]arum Colores et [prae]tia tenui ambitu Complexa, cum fulmen tellure prorumpit laborantis na[tur]a[e] documento, quanta viscerum laceratione [prae]tiosos ei9modi faa[e]tus India protrudat ac egre sibi eripi patia[tur] dedignata publica[m] lucem gemma intra suum orbem clausa pulchritudinis ha[e]res et admirantrix beatitatem suam securit[a]te latendi possidet. Iam n[on]sua postq[ua]m videri ca[e]pisset nusq[ua]m [!] invisior q[ua]m ubi Regnoru[m] [prae]tia Cleopatra[e] auxisset. Toto montium pondere aurum occul[tur] ut idem sit mortalib9 metalla refodere ac sepulchra q[ui]b9 habendi aviditas tumuletur. Ferrea tunc tantu[m] secula in Orbem prorupuerunt postq[ua]m exuti metallis monrtes excidium sui populorumq; stragem hoc velut auro sunt mercati. Latuissent tuti9 [prae]tia quam ut tantorum forent irritamenta Malorum Cavernis claudun[tur] adamantes, acutis montium rupibus sese stimulantib9 ut q[ua]m congissime a Mortalib9 propugnen[tur]. Inde noctium ad miniculo tenebrarum securitas asylum facit lucis explicanda[e]. Pulchri9 nimitum refulget adamas atq; syderis a[e]mulam explicat lucem, tripudiantib9 velut radijs q[ua]m noctium latebris cacumina montium possint corruscare[!]. Ast ubi Pha[e]bus arrisit pupillamq; dies expedivit lucem quodam velamine[!] obnubit adamas renituitq; videri. Ita Divinum Numen

{stor. 239 – файл 0487}
prima illa [prae]tij valorisq; Idea suo se lumine claudit Pretiu[m] excedit sed et omnem aciem oculorum si qu[an]do hic certe scrutatores majestatis multa sentiunt se gloria premi et vindex sui gloria acriorem in lacrymas pupillam eliquat diluitq; contemplandi temerit[a]tem. Altior ea pulchritudo e[st] quam et Argus centum lumina eo iaculari possit hoc tandem illo spectandum apparata ocul9 proficit idq; unum geminatis etiam pupillis agim9 ut pluries ca[e]cutiam9, et q[ui]a actus proporcio na[tur] ei eni9 e[st] act9 hinc nulla ei9modi potentia p[otes] se extendere ultra Corporalia unde nec sensu nec imagina[ti]o ne videri p[otes]t compendium illud elegantiaru[m] sed intellectu. Sola nimirum Ra[ti]o et humana mens se ipsa[m] ut fortunatior narciss9 hoc in fonte speculari p[otes]t, ubi mera oculorum diluvia ebulliunt et famosa naufragijs naufragijs mergun[tur] lumina. Adlo summa lux tenebris lumina involvit et radi9 Divinit[a]tis serenans mentem oculis nebulam noctemq; inducit ut idem plane sit lucem illam vestigare ac sollicito sua dispendia oculo lustrasse. O Solem multa serenit[a]te involatum? radijsq; conditum una mentis acie aspectabilem? apud quem intelligi e[st] videri, quem oculis demum clausis intueri fas e[st]. radium offunde quo mens in lumine tuo perspiciat mentem acue ipsa hæbetudine Oculorum Dixi.

Gratulatio N[omi]nis S. Barlaami ad Ill[ustriss]imu[m] Metropolita[m]Tandem ipse pharetrat9 Apollo triumphalem hodie abiecit arcum ubi tuam sentilitiam sagittam e Cælesti arcu nempe avito Planeta in applausum toti9 orbis advertit emissam Ill[ustriss]ime ac potentissime nostroru[m] animorum triumphator Clementissime Attonita stant Rostra et velut in Marpetisiam obriescunt rupe[m] quia Tu9 anagrammatice Mars ab aula nempe Barlaam9 q[ui]d nisi Martem spirans v[el] quia Nova arma contra Hetha[e]rodoxarum hydram advers9 militantem orthodoxam Ecclesia[m] tibi porrogit v[el] quia oratorum linguas tuo Nomini et Gloria[e] militatur9 exacuat acuti9. Olim in AEnigmate gratia Ioannes in Insula Patmosviderat decui9dam Ca[e]lestis Genij ore prodijsse Gladium hodie velut in speculo facie ad faciem

{stor. 239a – файл 0488}
divinissimi Tutelaris Tui ore n[on] unum gladium sed tot sarissas quot verba Divina tot Iacula in Matrem Dei Zelo amore accensa vibrari cernim9 re ipsa exotroq; Ca[e]sarem sago et toga indutum te noster proclamat Tulli9 quia ceu uno Carpento tranquillit[a]tem et [prae]lium insedisse intue[tur] ut vesanos insultus propulses fortunam et Triumphum Rossia[e] fatis inaccessibilem satellicio virtutum tuarum circum valle9 et perennare facies novum ad huc hodierna luce contemplamur a[e]mulari sagittarium q[ui] velut ca[e]lestem Hierosolimam tibi in possissionem cessuram expugnat v[el] nos Clientes oves tuas tecum in ara Dei in hecatomben Casuras defensur9 et q[uo]d in hanc felicissimam consecraremur Ruinam [!] hoc est victimam tuis Amoris telis saucitatis liceat cum debita apprecatione exclamare vive Delicia[e] Populi spes Patricia[e] nobij omnia etc.

Aliqua notata ex umbra sepulchri
Nemo ita magnus, nemo adeo magnific9 ut parva funebru[m] asserum non intraret compendia.
Multa sunt mortis genera necessitas una moriendi.

Dices Nos ipsi mors ista sumus, intra nos fatum istud gerim9 animata sepulchra, viva cadavera, ambulatiora serena corporis limosam compagem induta[e] mortes qua vix exuit na[tur]a[e] Infirmitas, et luteum hoc carnis deponit velamen; protin9 exesa[e] oculorum deluicunt caverna[e], ossei dentium patent ordines glebaru[m] capitis calvescit cranium, deartuata[e] laterum revelun[tur] crates, vacuol tiliarum marcent fistula[e] deniq; qua[e] modo subputrido Carnis tegumento latet, detagi[tur] imago mortis vitâ occulata[e]. Timeat mori qui nihil dignum vitâ immortali fecit {Ite[m][!]} sontemnunt mortem temporis qui vitam expectant a[e]ternit[a]tis.

Dices Disperit q[ui]dem infavillam corruptioni sua[e] debitam putridam hoc et terrea figmento compaginatu[m] corpusculu[m] a[e]gritudinum conclave, infirmit[a]tis domicilium, habitatio mortis, sedes vicissitudinis, calamit[a]tum diversorium, lutea viscerum arca pugill9 terra[e], saec9 ossium, sentina putredinis, peregina vita[e] statio sed pars nostri [prae]stantior immortalis est, fata n[on] timet quia mori n[on] p[otes]t.

{stor. 240 – файл 0489}
Compendium
Variarum Gratulationum .
Gratula[ti]o N[omi]nis Sancti Ioannis

Fortunatissimum Antiq[ui]t[a]tis sa[e]culum aureis Dominior[um] moderaba[tur] sceptris, dum splendidiores auro natalitior[um] celebrabat dies annalis enim ca[e]lestium cursuum revolutio, hanc faustissimam in pubescenti ætate primiliarum diem designaverat ac semper Destinaverat. Indifferenter momentor[um] ac dierum vices et si primum secunde tamen q[ui]a fa[e]cundum Fortuna[e] apponebat terminum. Nos vero hodie grates non terminando, affectum solvim9 nam tuo indissolubili sinceri pectoris nexu inplausas favorabilis N[omi]nis nostra coegisti [prae]cordia, quia sublimis regij magnitudo N[omi]nis mancipalos gratia nostrum reddidit animos. Suave gratirum in N[omi]ne pond9 Oneratas tot meritis mentes succumbere edocuit. Ergo excitata Tullij vola in sublime gratiarum Nomen in finitanter gratum a[e]tatis vovent decursum.

Gratulatio N[omi]nis S. NicolaiHodie tandem dies aure9 imo aureum effulsit sa[e]culum N. Nicola9 melior Mydas in aurum omnia, etiam dies immutat. Nempe mens aurea, in aureum facile degenerat Pactolum in com[m]une fluctus aureos despum autem q[ui] n[on] arenam sed glebas, devolvit aureas et in miseros absq; sui diminutione profluit. At aurum hoc in subsidium virt[u]tis manat cum da[tur] pulcherrimis, qua impares numero, pari cumulan[tur] beneficio, ne tanto muneri sua[e] desintgratia[e] desineret iam e[ss]e fabula, qua[e] de Phryxi circumfer[tur] vellere, si sa[e]pius pastores sic aureo vellere Confoverent gregem etc.

Gratulatio N[omi]nis S. HilarionisNovos hodie [prae]cipitantes excitamur NN. dum [prae]claram Indigetis tui Etymon, celebrandam Nobis hodie Mercurij serenat diem. Nequit videlicet [prae]ceps Orator squallidam desidiei [prae]stare mentem ubi cymmeris dissipans hilaris Tui pectoris Tytan Tullianum hodie eximproviso conscendit ca[e]lum. Semper enim spectante ab alto Luce, latentia qua[e]q; obscura[e] Noctis clari9 distendun[tur] Limina habent nimirum et astra suum principem aquo maiora clarit[a]tis

{stor. 240a – файл 0490}
augmenta [per]cipiant h[a]b[e]nt et nostra ingenia solem [per]quem plena scientiarum experian[tur] documenta h[a]b[e]t et Minerva[e] noctua lucem quâ recreari debeat, cum in te sereniorem Pha[e]bo Divinissimum videat Hilarium. Luceat igi[tur] tibi nesciens occasum vel nunc Tulliano exporrect9 cælo tuo vero inquolin9 maneat Cordi ad cui9 [prae]sentiam

Vive diu nec non [prae]sens clare scito semper
Sancti9 astra petas, cordis amore precor.
Gratulatio Novi AnniMusiłem zaprawdy dnia onegdaysżego cum rudimea et inculta dicendi zamilczec facundia, kiedy prawie przed konspek NN. stranąc crubescebam. Deisia tedy rumięnca wdzięczniey sżego od purpuroszarłatney Nazareyskiego kwiatu przybrawszy rosy, roseo in apertum dgy prodire odwazam się vultu, co zyczliwosci moiey suggerit [pro]pensia, faventi intonare asiłuię voto y przy pierwsżastkach ovego roku Lauream cum Persis a[e]ternit[a]tis offero coronam, ktora millenis rocznych dniy numerum gdy przechodzi folijs ponat æternis verenne cedris NN. nomen ktoremu niezwiędla fortunati successus pot9 niechay kwitnie Flora, poki zyczliwe szerego affectu w sercu moim nieustaną vota.

Gratulatio S. IosaphiAEterna pretiosi lapidis nullo [per]iculi malo fracta durities adamantinea nostra intui plausum emollit pectora NN. divinior silex affabilem amoris excitando ignem tibi triumphales accendit faces malevolæ vero sorti æternum incendium pandit. Ponderosa Divini Lapidis natura malignantes inconstantis Fortunæ vices defacto hodie tumulan[tur] obquem æternit[a]tis Lapidem invida ac livida penit9 dissipata infortunia graviter ingemiscendo horrendum æterne occinent lessum. Hinc triuangulari a Trinit[a]te demisso lapide vobilitas currentis rota[e] [per]Indigetem corroborata omne trinum bonum vitæ q[ui]a infinitum [per]ficiet cursum. Vix enim ad ima Regij animi tendit lapis, mox sublimem dum cæli gemmeis Lapidib9 distinctum condonat tronum. Non fabulosi Ziziphi at Barlaami lapis quondam Iosaphi adamantineo expugnato corde hodie tibi triumphales ca[e]lestis gloriæ porrigit laurus. Itaq; Lapidea quamvis fundamenta fractifera tamen dum æternit[a]tis fructum q[ui]a divinum Verbum [pro]generant. Quod post humis teneasannis intime voveoDixi.

{stor. 241 – файл 0491}
Gratula[ti]o natalis [Chris]ti a Circumstantia Cynthia[e] Illus[trissi]mi Metropolita[e]Si quando hodie videlicet dies qure9, imo [prae]tiosi9 auro effulsit sæculum dum Porphyrogenit9 Virginei candoris Phæb9 aureum Illus[trissi]me Cynthiæ participat splendorem. NN. non jam in Empireo aut Bethlemitico verum intuo purpurato probit[a]tis cælo, neo exortum e signato gratiarum mari solem arbitramur, cum tuis ducti syderib9 in hac sapi[enti]æ æde hodie [per] te renatum e[ss]e credim9. Novam da facto quia novis micantem radijs tuam supplices cum sole adoram9 lunam. Novam inquam plenilunio tamen virt[u]tum p[er]enni æmulam soli [con]spicim9, qua[e] orientali Ecclesia[e], optimo piet[a]tus auspicio tot exposuit augmenta, quot quot augusta [con]solij circumsectione Patria[e] [pro]duxit emolamenta, quot quot augusta [con]silij circumsectione Patria[e] [pro]duxit emolamenta. Novim9 quondam apud noctuam AEthiopu[m] hospitasse solem quo illustrata [per]exteras regionum [pro]vinciarumq; gloriaba[tur] gentes. At vero hic maior gloria[e] seq[uitur] hic nos ubi sacro Lumine corruscam sub Insula magis atq; magis illustra[tur] Luna. Felix [pro]fecto tanto luminum [con]flictus q[ui] faustos Archi[prae]sulea in prætexta suo Purpurato omina[tur] event9. Adsunt deniq; tanto splendori etiam gentilitiæ Domus tuæ Axes q[ui]b9 et ipse sibi ad obsequia dirige[tur] Polus. etc. etc.

Gratula[ti]o Natalis [Chris]tiNad same natury prodigia między mrożnemi ziemskich sukcessow aquilonami nowowynikaiący de terra Promissionis w Dom WMpana kwiat przynosze NN. Zaden tu czas widzę kwitniącey Nazareyskiego kwiatu istocie Contrariare niemogł, gdzie przedziwno zakwitły dzisia Panięską przynarodzeniu czystoscią, nową symbolizuie florencyę. Piękna zaiste concomitanter do kwiatu zielenieiącasie etiam sæviente bruma amplia[tur] et explana[tur] barva, ktorą purpurna, w krolewey rożowego kandora wdzięcznosć. Zaiste trwały Palestińskich ogrodow kwiat nulla fatali zazdrosney imprezy contaminat9 tempestate wiekopomne perennit[a]tis WMPanu condonuie lata. Iniedziw boniez Pestanskich albo Elizeyskich ogrodow odradzasie Flos campi, lecz de concluso Mariani Porad ysi horto, nietak delikatnym Anielskiey ręki szczepieniem, jako ogniorodnym Panskiego Ducha

{stor. 241a – файл 0492}
natchnieniem szczęsliwie WMPanu wyrasta. Rzekł bym ze to snieżne Virginit[a]tis lilium obficie wdzięcznowonnieiących pierwiastek przynosi augmenta, ale ze svavi ac delicato natury ludzkiey pondere [prae]ssum, toć victoriarum WMMPanu palma alti9 surgens cælit9 iest destinata. Ten tedy nad inne exolat9 flos campi neo exaberans niech ozywiaiącego divina[e] gratiæ vigora czerstwemu Zyciu WMPana dodaie, aby wniealterowane Fortunnych sukcessow crescencyę WMPana dom zawsze obfitował, et intriumphales honorum excrescat manipulos, by deliliato Virginit[a]tis horto wynikaiące lilium convallium [Chris]t9 na tryumphalne nie u żędniecącey sławy, heroicznym twoim cnotam dostałsie coronamentum.

Gratula[ti]o natalis [Chris]ti Abbati a circu[m]stantia Tentorij.Non iam humili [prae]sepi ast purpurato Tentorio cum humanæ adhæserit hæreditari9 Princeps de9 natura[e] inquilinum se et n[on] ampli9 hospitantem re[prae]sentat monarcham NN. n[on] fascijs eni[m] sed indissolubili admirandar[um] virt[u]tum nexu [per]petuo aurem æternit[a]tis libert[a]tem dum ipsum Deum ex voto mancipasti huc9q; terna ac ferrea iam post hospitis in carne Deum variati [per]dixerat animi donec primogenium favorabilis umbræ tentorium inoisendo[!] infaustissimos n[on] com[m]utaverit. Millenos numerabat Orbis dies sine laude continuos annos sine [prae]mio currentia tempora sine com[m]endatione quærebat victorias ancillantis semper Infortunij. Ast natali tentorio evoluto giganteam magnitudinem exigui in[!] infantia corporis in comprehensibilem complectente triumphale inaudita[e] gloriæ [pro]coronamento Gazophilatium ab orbe celebra[tur]. Avitum Celsitudinis Tentorium hodie in excelsis [pro[mulgato regi gloriæ inaugustam comuta[tur] regiam. Sufficienter regiu[m] Neonati vultum intra umbratiles lacrymar[um] Latices ad re et appetere [con]tigerat animo. Dum n[on] Romanum immortalis gloriæ Capitolium, sed meli9 sanctioris immeditando sollicitudinis, tentorium ac Cor, matura Infantia[e]

{stor. 242 – файл 0493}
plantâ ingress9. Tot armator[um] n[on] iamferreo zelo ast ornator[um] togatis virtutib9, dum oleâ pacis cælestium exercituum millia cum victoriarum palmis in tentorium tanquam in aciem cartandi descendunt, jam n[on] certamen tibi sed Empirea[e] pacis porrectura herbam. Quamobrem h[a]b[e]t purpurata tementia vestra cum victorijs veniente incunis etiam tener[um] Herculem, angues manu constringentem, q[ui] non castra fascijs Constrictus metatur9, verum casta Virginei pectoris resolvendo arcana tibi solidam in Momenta meritor[um] ac annor[um] collocat stationem, cui applaudendo infinitam voveo. Dixi.

Gratulatio N[omi]nis S. BarlaamiTulliana silent hodie Rostra, dum omnes divi Tutelaris tui facundia svaviores h[a]b[e]t cothurnos. NN. Etsi excellentes olim Athenar[um] oratores, candidas sumebant rosas ut florid9 ac facundi9 [per]orarent.

Sed q[ui]dni van9 mulcebat Orexim rit9
Rubentesq; rosa[e] primos moriun[tur] ad austros.

Invocat sylvis vertor hodie div9 indies Tu9 n[on] sylvestres Dodonæ flores. Sed integros loq[uitur] hortos oratorios, nos inplausum et tui gloriam [per]enne modulari te animatur9. Ipse Rosci9 et Demosthenes si viverunt, optarent in apes mutari, ut ex illis nova tibi conderent mellaria dulci9 nempe tu9 Div9 verba fundit Tulli9 v[el] quia divinas in ore gestat charites v[el] celesti Erydano oratorias nostras abluit linguas ut in rosea serta et gemantes tænias tuam Archi[prae]suleam fronte[m] [prae]cincturas et candidiores soles [prae]sagituras reflorescerent. Procul dubio pl9 Linguæ divi Tutelaris tui, q[ui] hyblæ, pl9 ori q[ui] Hym[m]evo in[est] dulcedinis. Non invidem antiq[ui]s sæculum quo illis.

Flumina iam lactis jam flumina nectaris ibant. Pl9 utri9q; nobis D. Patron9 unâ hora effundit nectaris q[uo] vetustati integro fluxit sæculo. Largi9 D. Barlaam Orbi Roxolano stillat ambrosias, q[ui] purpurat9 Hypponensi ca[e]li Amrosi9, illi9 Labris sedulæ mella intutere apes, ex divinissimo Ondiarum oratore Tutelari tuo pl9 ultra possunt exoptare. Sunt q[ui] dicunt mel e[ss]e cæli suderem, alij syderum salivam

{stor. 242a – файл 0494}
alij sub Lucanis temporis deciclentem aeris succum intelligunt. Unde sub primam auroram folia arborum et rami melle fluentes inveniun[tur] q[ui]dq[ui]d sit problema e[st] verior hodiem tuo Nomine, ipso intonante polo, resonat ram9, labaq[ui]a Barlaam9 n[on] mirum pondere meritor[um], et cælesti gratiar[um] degenere[tur]. Quod si ita e[st] ut hac felicissima inclinatione in bonum com[m]odum nostrum et uberiorem facundiam assurget alti9, ut palma, in auream annorum et revolutionis messem repullulascens [per]ennet ut Cedr9 [prae]tiosa tuis clientib9 animis stillans balsama, quorum svavi stillici

Cedrus annosum tibi signet a[e]vum
Fata te norint, properenq; parca[e]
Nesciunt carpi tibi destinatos.
Stamen in annos. Dixi.

Gratulatio moderatoris Phi[sic]a[e] neoclecti ex Theologia.Hodie tandem Tulliana rostra n[on] tam Theosophicar[um] in Academo scientiar[um] q[uo] affectuum nostror[um] veneran[tur] moderatorem NN. Hodie inquam quo eminentiora, eo inhumiliora ingratulando licet intueri Cum enim Laureatum animor[um] nostror[um] te cernim9 victorem tributario cu[m] affectu invictimam honoris cadim9. Et quem toties audivimus ut Alexandrum nodum difficultatum solventem Theologicar[um], etia[m] nostra in plausus resolvendo vota tibi cumulam9. Non nostris jam defacto rostris sed diviniorib9 q[ui]a in Deo et Deo aut magni Nominis q[ui]a Deum [con]tinentis floridam Theophanes, aut fortunatam tenes Insulam, quem faventium Votor[um] [prae]moverunt, suspiria. Attamen his tu in rostris n[on] quem cunq; Hersonessa[m] portum, sed cum Chrisostomo aureum dum Theolog9 [per]ennis attingas æternum vovemus Dixi.
{(…)resuretionis}

Gratula[ti]o Natalis [Chris]ti ad Metropolita[m] KijoviensemBoskim ogniorodney Miłosci prawem z roznowonnego Drzewa uwite Krzyza gniazdo, y od Pha[e]nixa dzisieyszego Zapalone,

{stor. 243 – файл 0495}
gdy in cineres smiertelnosci transformare Iednorodzonego usiłuie w tem czas renovatâ formâ w Archipasterskie indies ogniem Boga pałaiąc przenosie serce. NN. wdzięczno wonnie iące Cedruy Hebanu niedarmo piastuiąc onego pracowały drzewa, bo pałaiące tryumphalnemi ogniami wzyniwszy tron Pha[e]nixowi, rarum in morte a zotym in [prae]tio vitæ carum, Archipasterskiemu sprawiły zyciu terminu[m] interminabilem. Wonnosc bowiem od kurzących sie przez ogniem Bostwa distillowanych zczworoiakiego drzewa Aromat słusznie Archipasterskie modły concernens in odoriferum teyze swoią tobliwosci influit pect9. Nie Ptolemeusz tu iaki baieczny face accensâ ziemski illustruie animuiąc Horyzont, lecz bystrolotny dzisieyszy na Grobowca skałe pracowitemi poznosieszy dzrewka Camionami, przykrowawo morskim Passyi brzegu Pharos zegluiącemu, y onerariam tot sanctuarijs navim Ecclesia[e] moderuiącemu pierwszemu swiątobliwosci Waszey Argonawce Ogniami wznieca aby od syrtes y charybdes płomiennorodnego marca Owieczki Sanctitas Westra Zachowawszy, sama in portu poządanego błogosławięnstwa staneła. Czego z nikczemnosci moiey wielo wLadney Archipasterskiey mosci postoletnim zyciu spzyiam affectem. Dixi.

Gratula[ti]o Dorothei excircu[m]stantia Corona[e]Merito honorarij cultus attingim9 portam, dum amictum dignitario Pra[e]sulei decoris orbe inte adoram9 Verticem. NN. Dorothei quippe Tutelaris tui spha[e]ric9 augustæ circumferentia[e] orbis n[on] te incoronatum post annales media[e] gram[m]atices Classis labores, e[ss]e voluit, sed fortuito adventu ante t[e]r[mi]num[!] bene tamen emeritum tuum coronat opus. Itaq;[!] Tulliana facundi Oratoris Rostra iustam admirantia coronidem spontaneos vicissim exitan[tur] in applausus divi in laudis Encomia debitum quoq; tui invenerationem. Enim vero constans hui9 Diadem[m]atis orbita faustam tibi stabilis fortuna[e] [prae]sagit terminum [prae]ciosa lapidum serie saturnia tibi conseri[tur] a[e]tas. Ipsum deniq; radians [per] thaumaturga Indietis tui tempora Stephonoma aurea a[e]tatis tua[e] includit tempora. Ergo v[el] ab hinc sub augusto purpurati Capitis integmine, vive felix diu stesq; firm9

{stor. 243a – файл 0496}
instabili corona[e] puncto, ac a[e]terna tibi sa[e]cula sponte refluant Dixi.

Gratulatio N[omi]nis S. IoanicijSi q[uan]do hodie v[el] plurimum admirandum virtutu[m] tuar[um] interPatron9 exhibet spectaculum. NN. Solum te quia solitarium æterna[e] sub arbore sapientia[e] video, ast fallor? duo enim solem Deum gratias infundentem, Patronum q[ui] fulcrum tua[e] futur9 vita[e] veneramur. Hi inquam duo ut trino æternitatis diademate sola tua corone[n]t merita tertium divinit[a]tis ad benedictum petoris tui solum in solio Sophia[e] convocant spiritum et bene e[st] indispensabiliter enim spirat tot favonior gratias, quot bene meritorum in sapientiam virtutum in Religionem, amoris in Patriam firmissima[e] fidei in Deu[m] exhibuisti specimina. Hinc n[on] sol9 in te Tutelaris et tu in Tutelare spectaris, dum te tot [prae]claror[um] imo ferme Theandricorum facinor[um] [con]comitan[tur] satellicia. Porre desponsata hic tuum [per] Indietem cælestium Genior[um] dum Virt[u]tum in te multitudo [prae]domina[tur]. Ergo ut intra tot admirandos cælestis residentiæ ca[e]tus empirea eaq; sola possidea[tur] ha[e]reditas intime voveo Dixi.

Gratula[ti]o eiusdem N[omi]nisEtsi intra ma[e]stos Indietis quondam lacrymantis dier[um] curs9, plausibiles tamen Oratorio successus volvun[tur] animo NN. ut enim solares radij aureas fluviorum parturiunt[!] arenas, [per] inde Indietis tui hodie [pro]vidior inpa[e]nitentiam Ocul9 oratorias de Lacrymarum ductu [pro]generat gem[m]at, tibi in [prae]mium, nobis insum[m]u[m] affectus [prae]cium. Nunquam meli9 summos inter luct9 gaudia nasci Videre est, q[uo] nunc inter serenos licet Lacrymar[um] fluctus omnium felicit[a]tum ab Indiete exoriun[tur] plausus. Ha[e]c enim auspicata lacrymar[um] inundantia copiosam cunctar[um] virt[u]tum tuar[um] degeneravit inabundantiam. ExEx sinili Luctu animor[um] afluctu hyma[e]neas Tullij ac Apollinis accendim9 thædas tibi in triumpharum, Deo invictimam nobis insolennem futurorum inaugurationem. Non jam bonis avib9 sed faustissimis lacrymarum fluminib9 aurea a[e]terna[e] Libert[a]tis influet felicitas Dixi.

{stor. 244 – файл 0497}
Gratula[ti]o S. Barlaami excirc[m]sta[nti]a Postorituj ScipionZawielowaznym Archipasterskiem gdyż błogosławienstwa pełnym Scipionem z nowotryumphalnyą Indietis tui pompą, oratorska czymprędzey przed konspekt spieszysie cohors NN. Spieszy czymprędzey by z drożnym a prędkolatnym nadwoie chwięcogo sie koła obrotem peragrando, od miley affectib9 et intentis całoroczney solenit[a]tis rewolucyey niezbłądziła. Niemogą bowiem tu in bivio Eremiticor[um] passuu[m] fatigata tot virtutib9 vota zostawać, gdzie sudatos lustrando Eremiias dopożądanego odpocznienia pod skrzydła Pasterskiego Pastorała zmierzaiąc refrigerium zabieraią de condigno Pastorał suiątobliwego Archipasterstwa nazwany, kiedy y miodopłynna z nidebios ambrozyą, y słodszemi nad kanar polcutnemi Lzami upragnione y bląhaiące Chęci nasze wielce uliątentował. Przedziwnie dzisiay ten pastorał, w niesmiertelną wiecznosci zakwita slawę kiedy więcey niż złotym dzdżem tui indigentis perłoplynnemi skropidny łzami sanctit[a]ti tua[e] in infinitum [prae]mium, nobis im[prae]tiu[m] Patria[e] [per]petuum in Ornamentum Wyrosł. Isłusznie gdzieto wszczęstkiwey lub niepogodney pustynney lacrymar[um] godzinie, nieuchronne Nieprzyiaciołom powstały terrores, Pratoria[e] zaś Cohorti wieczne zgodney wolnosci od rodzily sie solatia. Bynamniey tu Przeswietny Przedwieczney Mędrosci maiestat lubo obfitemi miemoże być zalterowany Lzami bąnamniey Ecclesia[e] ac sanctuarior[um] Dei twarde fundamenta shazitelnesci podlegac niebędą kiedy wieluiscie[!] nieprzełomane tak Barlaam swięly, iakoy Pastorat fulcrum in adamantineam pennit[a]ti stabilitatem sanctitali konferowane. Zkąd zanic tu potęzna Merkuryusza Laska, przy tey Lasce y ładce Archipasterskiey, momentalne sortes, zanic wszystkie iminentis fortuna[e] [pro]sperit[a]tes, kiedy fausti ominis Scipio Purpurata[e] clementia[e] exceptus mile wsercacti[!] naszych za naypotęznieyszą kolumne błąkaiącym wołom stanie. AEternit[a]tis zaiscie bo cælit9 honorarium to fulcrum dane, ktore ad [pro]dromam gdyż

{stor. 244a – файл 0498}
matutinam szumiącego morza stellam swiątoblowosci Waszey Wiekopomnie ieszcze dyrygniąc annor[um] curs9 ad admirandum bona[e] spei raczey clara[e] visionis promontorium zaprowadzi Dixi.