Сторінки 233-238a (Arbor Tulliana Iasinsciano)

Prodit feliciter Duce et Comite Radiviliana Aquila in apricum cæli academici solem Philosophiamea Illus[trissi]mæ ac Celsissime Pr[ince]ps etc. Hacten9 cum Atticis noctuis intra sapi[ent]ia[e] Abdyta biennio toto latuit ab operosis noctib9 diem scientia[e] auspicatura, seu veri9 noctes ipsas Cleanteis ignib9 illustrata iam ex umbris fortunatiore forte ad publicum solem procurrit. Postq[ua]m aquila[e] Radiviliana[e] Alius ad solem nati auspicia sibi adoptavit. Nec vero par erat aliam [prae]terq[ua]m Mitratam aquilam e Palamonio magnorum Lituania[e] Ducum sanguine Sarmatia[e] felicit[a]ti notam Cursus sui prodromam et auspicem deligere qua[e] avita[e] Domui mea[e] ad gloria[e] et fortuna[e] metam vestigia [prae]monstravit maioresq; meos sub alis et tutela ad maxima grariarum eduxit incrementa, Pra[e]terq[ua]m q[ui]d ales ha[e]c ut splendore sanguinis ita sublimit[a]te volatus par Coronatis regum et Ca[e]saru[m] aquilis eo gloriose [per]nicib9 alis eniti[tur] quo nulla ca[e]terarum pupilla valet eluctari, quin vindice solis radio feria[tur].

Іларіон Ярошевицький. Arbor Tulliana Iasinsciano

{A[nno] 1704} Oratio Im[prae]ssa Dedicatoria Conclusionis Oblata[e] Illus[trissi]mo D[omi]no Ioanni Mazepa Duci Magno Rossia[e] a D[omi]no Wladimiro Łomikowski

{stor. 233 – файл 0475}
Hacten9 inter Academi umbras biennio teto mea latuit Philosophia hodie sub erectum terno Charitum satellicio Tropha[e]um velut apricum solem absolut9 illam subijcio Peripatetic9 Ducum Invictissime D[omi]ne D[omi]ne Clementissime n[on] Dedalea man9 sed Patria[e] Religionis et Sapi[ent]ia[e] tuis virtutib9 a[e]mula dedolavit Dextera tantum Ill[ustriss]ime D[omi]ne Patria grata agnoscit defensorem quantum Orbis Mecadonem in hoc maxime vivis ut nobis inter quotidiana pericula n[on] liceat mori Ducis felicem auram cui9 anhelitu omnes spiram9, venera[tur] Religio qua[m] ditiorib9 Arabu[m] gazophilatijs locupletasti majorib9 donis q[ua]m aureis Ganges arenis exornasti, Procumbit adtriumphales Invictissime heroum talos sapi[ent]ia qua[m] de atticis noctuis n[on] Cleantis Lucerna sed plusquam meridiano beneficiorum lucis splendore in Athenis transformasti. Omnes uno ore et Corde exutroq; Ca[e]sarem loquun[tur], en virum intantum Laudandum inquantum virtus intelligi p[otest]. En Ducem in cui9 Vagina triumphali nidificant en Cavalerum subovi9 pectore militat terror et amor. En deniq; Consiliorum Aristidem ut se areopagus inferiorem Censeat. Quod si ita e[st] admittes itaq; Ducum clementissime augustam Virtutum tuarum intra Trophaea gloria[e] tuæ affigi Regiam qua[m] licet obscuro Peripatetica penna depinxit sudore, binaluminaria supra galeatum verticem Tuum exposita quarum 1mo luna qua[e] e[st] p[er]fecta in a[e]ternum luceat tibi, inperpetuas a[e]ternit[a]tes, alteræ solis prodroma Cynosura appromittit Tibi dare lucem matutina[m] nunquam extinguendam, Temp9 et fatum arietare hanc Basilicam ampli9 n[on] valeant, gentilitia anchora sepulchrali Caucaso iacent obruta a[e]ternum suam ruinam deploratura ultra hæc ut te quant9 quant9 proclamat Orbis tantum te prostrat9 ad Invictas plantas ex quib9 veluti ex tripode aureo intonare audeo vive Patria[e] amor Ducum gloria Militum anima gemma Religionis mihi omnia.

Alia ejusdem anni habita in [prae]sentia magni Ducis Rossia[e] ad menstruas Disputationes q[ui]b9 aderat Ill[ustriss]im9 metropolita Kiioviansis Episcopus Pereiasłaviensis Metropolita Effrem Bołgariensis Archimandrita et simul Rector [pro]tunc Collegij Kijovomohyleani Odorscij[!] Egumen9 S. Nicolau[s][!] insignis clerus et sa[e]culares officiosi q[ua]m plurimi etc: etc: a D[omi]no Woynarows[ki]

{stor. 233a – файл 0476}
Nondum ferre9 mars cum suis ita succrecit Lauras ut humanam [prae]tergress9 sortem Deorum etiam Procerit[a]tem superet AA. Par Bellona[e] Pallas sive eam hasta metiaris sive triumphis Bellona[e] inquam ne ad momentum quippe porrigere herbam Consvevit Inclaruit nempe tot Triuphalib9 Gradiv9 ta[e]dis n[on] tamen ita lucem exhausit Tropha[e]orum ut ei Pallas victriculib9 accensa pyris ca[e]cutientem mortalium palpebram non everberet utrumq; id numen pra[e]liares gerit animos Bellona[e] dec9 fuso e viscerib9 Mortalium Cruore helluari. Ut hoc veluti murici ac stibio calentem Martio a[e]stu vulnum n[on] Roseo Colore ad terrorem sed pallore hostilis depingat mucro. Nullibi Naufraga magis fluctuat felicitas q[ua]m si p[er]cruentas Lucre[tur] procellas la[e]thalis hic be Aorum haust9, ubi Cognata Mortalium Comitas turpi cum Labe Nominis in profunda sorbe[tur] voragine, nec macula[m] elambit q[ua]m nispersit, male a condito Orbe providit natura dum Crudeli ferro glebam exarat Cadavere et Ossib9 seminat Campos Lachrimis et [prae]rupto humano e Collo Cruore inspergit etsi triumphalem colligit messem; Leonum ha[e]c poti9 adorem et [prae]davulnrum[!] n[on] gloria[e] a[e]ternitatis. Sola nempe naturalis Philosophica Scientia album inter victorias mere[tur] calculum ha[e]c turpem Na[tur]alis luminis velut exosum hostem pellit ignorantiam. Naturam facilis magistra ha[e]c [per] altissimas reru[m] cognitarum obfuscaras illustrat mente[m] causas, et ad ipsam cognoscenda[e] ca[us]a[e] 1ma[e] cogit eluctari meridiem. Unde ignes qua[e] semita ducit solem qua[e]ve Minuat lunam et integrat latentem, qua[e] pabula ventis qua[e] mundo et quomodo productio q[ua]mdiu stabit duratio. Ca[e]li Corpus est ne simplex animatum et solitum est ne corruptibile astra influunt et quomodo In sublunaria partici pando lucem a Pha[e]bo, quanta sit magnitudo terra[e] Unde fit Ort9 et Interit9? horum Omnium in Mente humana tanquam in vitro poligono velut ideas quasdam evidenter efformat et Cogit scire. Quid tandem de primo intrinseco et formali actionum vitalium primi pio dicam? Quantum sudaverat ut adversantium contra animam insultus gloriosissime

{stor. 234 – файл 0477}
obstaret illa sola veritatis conteplatrix Philosophia blaterantis[!] Epicuri animam e[ss]e aerem[!] conceptum in ore, tepefactum in corde, diffusum in corpore contrivit. Cleantis dogma referenx animam e[ss]e Corpoream anni hilavit. Origenis mentem de anima sinistre inter [prae]tantis a[e]terna[e] oblivioni mandavit et condemnavit cum palam orbi velut de tripode aureo oraculum animam rationalem e[ss]e actum substantialem vitalem corporis organici principiatam ra[ti]ocinationum pronuntiaverit. Ergo sola victrix sci[ent]ia na[tur]alis qua[e] insolentem exosa Gradivum sternit sine vulnere sine sanguine triumphas: Omnia deniq; q[ui]dq[ui]d perplexitatis Gordio nexu[!] et abdytis meandris capaci genio convolutum sola acuta mentis acie velut Macedonis ferro solvit et onfavillas resolvit. Quod si ita e[st] Currite[!] ergo p[er]stagyritica Olimpia ad metam gloria[e] mecum philosophi ipsum temp9 favet et fortuna cum et ipse Rossiac9 Mars ca[e]lorum auspicijs Militari Calteo[!] [prae]cinct9 proaris et patria contra sueticum Leonem arma gerens et agmina conspicuam belli arcam felicissimo passu ingredia[tur]; ut sentiat insatiabilis cruenta bellua qua[e] [per]nicie multos afficere solebat sua ad fulgorem tanti hectoris gladij in ipsis Cavernis et Latebris se n[on] occultandam nisi pri9 impiam efflaret animam. Tu vero summe bellorum et pacis arbiter Optime Maxime Deus q[ui] sol9 magnanimi Rossiaci herculij ad huc infascijs manus ei9 ad [prae]lium, digitos ad bellum erudijsti Mihi quoq; sub gentilicio Crucis clementissimi D[omi]ni mei clypeo cartanti philosopho porrige opem pro qua[!] in1mo conflicti sive vincum sive vincar t[ame]n Nomini Tuo et crucis gloria[e] semper litare in a[e]ternu[m] non cessabo.

Pra[e]facio ad Philosophiam
{stor. 234a – файл 0478}
Regiam Virtutis ac honoris Basilicum avita anchora stabilitam et divinioris pl9q[ua]m centenis Argi sapi[ent]iam Munitam Cinosuris Peripatetic9 dedolat NN. q[ui]d enim Dedalea eo beati9 quo industri9 cumularet dextera cui v[el] gladi9 victor aureum evulgaret obeliscum tumidum gloria[e] Capitolium insita Affrica[e] vandaliq; truncaris Monstra intriumphale trophaeum convertenda quas plus ultra communes dignit[a]tes colossos ad summa proximum fastigium extra Alexandri fastos sistere indagandus detinet te insummo gloria[e] scopo sacrata Numini tuo philosophia et n[on] auget Umbraru[m]q; more Pyramides attingit ut ex obliteratis angustiarum ruderib9 in altiori tua[e] gloria[e] Theatro elucesceret in solem et publicum trabeata. Toties enim uberrima athenei expolires arva quoties gemmeis pl9q[ua]m Cosdror Ca[e]li influentijs augusta Palladis evacuasti gazophilacia tibi tergeminam[!] aurea[e] felicit[a]tis inaugurando coronam philosophia[e] laureatos a[e]ternit[a]tis manipulos litaturis. Stabit Nominis tui[per]ennis adorea ut sunt maxima celsissima qua[e]te perennaturo inscribunt monumento, at in stoa aristotelica nunq[ua]m tua[e] liberalit[a]tis et conservata[e] fundationis encomiasse[!] consenescent. Sic enim virtutib9 asseclis fama longe lateq; intui laudes [per]sonante triumphalem ascendisti apicem ut illico calamitosa sortis ruina nequent arietare tot enimvivas spirantesq; tuo Nomini erigas columnas quot victoriosa se Martis arena aureas Cavalleriani vertici in ta[e]mas vibrantis Syrij ictum propulsuras Stagyrita offert cumulatur9 ergo solidas virtutis Basilicas qua[e] stabunt in a[e]ternum viva nimobili cultu exerta ca[e]litib9 ipsis a[e]mula pergama stabunt amcillatura mentis animata Zelo e cui9 beneficio ut viverent h[a]b[e]nt.

In eadem materia
Aroto copulata nexu Patria[e] et Religioni sapi[ent]ia ad erectum heroica[e] tuæ virtuti tropha[e]u[m] etenim Philosophia[m] amicam sui hodie cum stagirita provocavit Ducu[m] Invictissime pridem Certe tres illa[e] firmissima[e] et fidissima[e] tui Nominis

{stor. 235 – файл 0479}
Sola gratiarum ponderosi mole baiulatrices iunctis votis illud victoriosum tibi erexere monumentum at hodie in campostagyritarum ubi tua[m] virt[u]tis accessit cultura pl9 ultra im[m]ortalis auctoramento gloria[e] publico tui Mortis chalybe in sculptum in illo a toto legi vuiverso[!] voluere, n[on] pati[tur] nempe publica religione Consecrata tua virt9 privatis adorearum adambrari nitorib9 qua[e] apto marte patria[e] amorem cultum Religioni animum sapi[ent]ia[e] coadunavit n[on] aliud sibi opere [prae]tium post partam olim supra Bistonem Gottum Vandalumq; nunc supra sveticum Leonem Victoriam Roxolana duxit Patria nisi iacta Religionis anchora indulci sapi[ent]ia[e] sinu sibi integrit[a]tem hostib9 ulteriorem [pro]videns ruinam sub erecto tuis virtutib9 Cavalerianis tropha[e]o publico optimo tibi suo patri tropha[e]orumq; parenti applausu regratificari, plus tibi Rossia d[e]b[e]t q[ua]m suo Andromeda Marino exposit9 monstro Liberatori Perseo These9 Herculi q[ui] tot monstra Euxini Lernas Thracia[m]q; periensa Patria sive armis sive animo deterruisti fugasti et triumphasti quot amoris flammas Religioni conferasti. Prima tibi laus Ducu[m] fortissimo aut de Deo aut pro Deo agere, cui quoties militare volueris toties proscuto fidem pro Galea Spem pro thorace charit[a]tem assumens in aciem procedebas in qua nunq[ua]m feliciores tibi et patria[e] sperabas eventus nisi his infractis armis ipso Ca[e]lo tibi militante propugnatur9. Habet ergo suos Patria Religio et sapi[ent]ia stimulos q[ui]b9 admonita illud triumphale victoriarum coram universo orbe erigat et demonstret tropha[e]u[m] in quo nihil nisi Patria[e] pacem Sacra[e] Religionis integrit[a]tem omnib9 triumphos tibi gloriam im[m]ortalem e[st] videre, sed ubi illud in Peripateticorum erexerunt arena tua[e] magnanimit[a]tis simul et sapi[ent]ia[e] majora manifestari documenta voluere quoniam nec illud ignorant q[ui]d pulchro ligari fa[e]dere gestiunt h[a]b[e]ris tropha[e]a, sub q[ui]b9 etiam Peripatetico q[ui] biennalis in acie Philosophica victor evosit certaminis liceat triu[m]phare et in Coronide aurea[m] a[e]ternit[a]tis im[m]ortali tua[e] gloria[e] offerre coronam.

Præfacio Philosophica ad Causas
{stor. 235a – файл 0480}
Bonis avibus quia Faustis Avitoru[m] auspicijs Ca[e]loru[m] Peripatetic9 intui[!] venerationem novo certaminis prosequi[tur] gressu Theseus NN. hacten9 intra labyrinthum vix Dedalea superandum Ope inclytis placuit commorari stadiodromis quot quot enim claudit qua[e]stiones tot anfract9 et divinioris extra Ar[istote]lis gemium et ingenium, abyssis [per]plexo et varia viarum Confusa[e] ra[ti]onis ambage obsitos perpendere e[st] necessum donec [per]ardua quia logicis circumsepti spinis ad gloriam gentilitio crucis Clypeo n[on] evitaremut triumphaturi, vidit mens Minotauros binodilemmatum aliarumq; difficultatum Cornu terribiles nec arcti9 Mehercle gordijs nexib9 stringere obvios Achilles et devinctos rapere in sploium tui victoriosissimu[m] velut Macedonis ad adventum in triumphale tropha[e]um convertendas inauguratura eo nempe gaudet animo cui nec lerna sufficeret terrendo, nec densati periculorum Cunei v[el] modicum infragendo spes inherba aureos feracissimo tui Nominis sub acervo Triumphator anim9 ferret manipulos quos novu[m] tibi in coronamentum augustæ de augusta in palmites Minerva[e] porrigere n[on] dedigneris. Absit inclytas pallente decolorari metu animas ijs duntaxat ha[e]c periculasunta[!] ac stadiodromis quib9 vecordia amicum destituit filum et testudines aptavit diligentia[e] cothurnos stagyriticum min9 deterreant cursu[m] q[ui]b9 ceu generosis tui imperij athletis non [per] ima serpere alta extra Phaetonis casum petere in ipsum Aquinatici solis appricum evecti utpote ubi Aristoteli abyssum nolis felicissimum Metophisici entis[!] promontorium pertingere gloriamur. Neq; deest Tauricana pl9q[ua]m Iunonis in Herculem extrinsecarum duella causarum hic Rhod9 et nod9 no[n] Alexandri gladi9 sed heroic9 stagiritarum anim9 solvere gloriose parat9. Pergrim9 q[ui]dem nobilissimi Athleta[e] p[er] Spinosa armorum Olimpia in a[e]ternit[a]tis promontorium, sola demum nutrix scientiarum Dea Philosophia sternit sine vulnere sine sanguine triumphat prosperrimo ad immortalitatis portum propellitur cursu triumphale celeusma litatura, neq; illa Prothei sudore augusta mehercle adorna[tur] et corona[tur] Laurea, illa enim naturarum cum sit interpres

{stor. 236 – файл 0481}
verit[a]tis contemplatrixcymmerijs orassa[e] ignorantia[e] noctib9 obvolutas splendore sui radijs serenat menses et ad ipsum cognoscenda ca[us]a[e] qma cogit eluctari meridiem ut omnia su[prae]ma et infima 1ma et ultima velut inpellucido videan[tur] speculo. Mortalium nemo hacten9 prima[e]vum sui dedolavit principium, unde fit exquo generan[tur] per q[ui]d ex nihilo sup[er]na[ti]ales Divina[e] mentis participat ideus quo v[el] inportum amaris exundantem lacrymis v[el] insudum[!] gloriæ et terminum [per]petua[e] serenit[a]tis qua a[e]terna[e] visionis quiescere enite[tur], omnia deniq; q[ui]dq[ui]d sub sole crea[tur] et in mentem cadit rimandum Philosophia in lucem revolveret et resolveret. Quo tamenaucpicali9 erratica labyrinthi philosophici percurram9 stadia[!] ut [prae]tijs avitorum siderum Cynosaris et sacratioris Ariadna[e] filo bravium gloria[e] victores capiam9 hoc causarum absorpt9 in Pelago qui deducit ad arcanorum creata[e] et increata[e] na[tur]a[e] notitiam propugnare usq; ad aras adversariorum Achilles n[on] desinam.

Præfacio ad universam Philosophia[m] habita in [prae]sentia magno Ducis Exercituum Zaporoviensium Ioannis Mazepa cui exdedicanta[e] Theses Philosophica in Collegio Kiiovomohyla[e]ano A[nno] 1704 9 Octobris infesto S. Luca[e] a D[omi]no Łomikowski.
Non aureo oraculi Delphici Tripode sed sanctioris Astrea[e] nempe stagyritarum alta[e] mentis bilance[!] ponderatum et lege sancitu[m] e[st] omnes mortales extra fortunam positos suas habere facult[a]tes, extra potentam na[tur]am suas potentias AA. eluctamur in lucem, ad has cuncti spiramur et vivim9 illis necignara parcendi nobis Parca parcere valeat, nisi ut ijsdem etiam post fata vita[e] stamina resartiat anima[e] ra[tiona]li a natura naturante potentia[e] insita[e] dunt et facult[a]tes q[ui]b9 nemo impotens nemo n[on] ditissim9 censea[tur] tres numero retroacta sa[e]cula superstites posterit[a]ti relinquere gratias et q[ui]d n[on] plures q[ua]m potentias anima[e] na[tu]ra[e] donum e[st] nec aliter illas nisi sociatas e[ss]e decuit impotens enim potentia qua[e] solitaria et penes[!] nulla dum unica. Termonem[!] potentiarum uni adiunxit sibi anima ut ca[e]lo genita v[el] numerum Ca[e]lorum a[e]quar et v[el] exprimeret in se ipsa unicam ambiunt ha[e] potentia[e] animam cui et in na[tur]a et in identit[a]te indissolubili coarctata nexu ut et illa anima sint et potentia[e] anima, uad potentiarum charites

{stor. 236a – файл 0482}
cum anima nec atrox macedonis ferrum nec edax [prae]scindentium exparte ob[je]cti vesana rabies [per]rumpere valet nisi pri9 ha[e]betare[tur]. Insingulis potentijs eadem realiter anima ac simul in omnib9 cogitatione in intellectu memoratis actib9 in memoria volitis in volunt[a]te suas exercet o[per]a[ti]ones ut v[el] libert[a]tem na[tur]a[e] in triplici effundat nomine v[el] ut quadam nominum tanq[ua]m numinum pluralit[a]te vitam nobis nisi sero concludat conservet et tuca[tur], vi plurima anima nomine tantum a se videtur e[ss]e alia in re autem indivisibilis Potentias impotentes destingui a se adeo reddit ut pri9 examinet definitionem q[ua]m si patia[tur]. Itaq; potentia[e] vitales anima[e] nox distingui ab anima seu, animam e[ss]e principium im[m]ediatu[m] elicitivum omnium o[per]a[ti]onum vitalium [per] se ipsam sine ulla su[per]addita qualit[a]te vitali. Applaudo vobis Mortales unum olim fuisse Briareum tricorporeum, nunc vos omnes trianimos e[ss]e q[ui]bus una anima in tot potentias diffusa inseparabilis et adæquatæ identificata. Ambigit tamen pluralit[a]tem na[tur]æ velut simulata ut tripotentes ter animati immarcescibili lauro coronati videamini et [per]totu[m] orbe[m] celebremini. At vero sublimiori maioriq; verit[a]tis laude in te illustrissime ac invictissime ducum Mars vivum legim9 Paradigma q[ui]d n[on] unica bearis anima dum erga Patriam amore erga Religionem Zelo erga augusta scientiarum sanctuaria fervore velut triplici vehementer animat9 spiritu, extra limites Patria[e] heroicum pect9 tuum tanq[ua]m a heneum opposuisti murum ut densa svecorum asperitas vir9 et pestem minando insui ruinam evomat peritura, sed [prae]sag9 ille insotiabilis sacra[e] famis helluo mox terga dedit et animum ne insuo sanguine profundu[m] qua[e]rens fals9 Geometra Plutonis Regna salutaturus appareat. Ergo ne sub tua parma et scuto Invictissime heroum nobis timendum, copijs enim valentissimis Patriam stipasti ipse de sublimi velut alter Iupiter impendebas q[ui] n[on] tantum serenum promittere verum procellis furere, fulminib9 sa[e]vire [per]miscere omnia in protectionem parat9 succurrere.

{stor. 237 – файл 0483}
Palam loquar te magnanime Hector bellante omnia intato dulci pacis otio fruun[tur] urbes sacra[e] a[e]des augem[tur] sonant legib9 tribunalia arat suum agellum colon9 et ubertatem ex tuis vestigijs inter[prae]tas fa[e]cundam, tutas undiq; vias peregrini agunt Liberalium opera disciplinarum suo victori et a[e]terno mecenati galeatum verticem ytiumphalib9 palmis adumbratura continuo erudiun[tur] et instruun[tur]. Olim numma tranquillit[a]ti Romulus bello destinati, Tu Invictissime solum eminenter ultri9q; Numinis olavum nempe paci9 belliq; tenes ergo merito peripatetic9 ex ra[ti]onib9 collectis te magnanimum heroem tripotentem ter animatum appellabo. Quod si ita e[st] animabis ergo hoc in certamen pro anima progredientem Philosophum Numen potentissimum Ter Optime Maxime Deus sub felicissimis auspicijs Potentissimi exercituum Ducis D[omi]ni et ma[e]cenatis mei optimi stagyreo cursui designare. Et q[ui]a celsissimo vertici tuo triuphales laureas et coronas imponendas Bellona offerre satagit victrices manus senatorijs annulis humeros Ducales laticlavijs Mazepiana Gloria exornet, Theses[!] Ego Philosophicas Celsitudinis tua[e] heroicis plantis reverenter demisseq; adsterno meq; totum in perpetuam Clementia[e] tua[e] aræ victimam consecro admittes itaq; Ill[ustriss]ime D[omi]ne Celsissimo nomini et Cavalleriano tuo honori vectigalem Spartam pro su[prae]ma Philosophia[e], laurea certaturo Clementer annues du[m] ipsu[m] inter tot gloria[e] tua[e] applausus temp9 arridet et fortuna favet accelero ergo ad metam per Olimpia currens tua heroica hasta designatam, favete superi et mostrate appia[m] dixi.

Pra[e]facio Theologica de Gratia sufficienteGrande calamit[a]tis illicium e[st] magna fortuna NN. Inde credo moles illa montiu[m] tumulavit aurum doctiorq; na[tur]a tam procul a luce q[ua]m ab usu metalla removit tanq[ua]m publica fortuna[e] Cadavera et florentis olim sa[e]culi infames exitus bellorumq; ac im[m]atura[e] [prae]tia mortis. Aure9 sub fortuna[e] planta gemit orbis et geminis ne tantum evolat alis ut

{stor. 237a – файл 0484}
n[on] calori merea[tur] nimiru[m] su[pro]gressa victrix orbem Regina velut in pumput triumphali provehi[tur] vota pulcheri[tur] vota pulcheri9q; rerum [prae]tia tenet quot toto nihil se dignum orbe reperisset. Ita Regnum ingemma biberit Antoni9 ac calamitatem problema est. Illud compertum habeo cum purpura simul induisse Ca[e]sares imposuitumq; Diadema seu[!] laquem sumptisse quo tanta felicitas [prae]focare[tur]. Augustinum Induit Iansenij liber plamitq; prima fronte quib9dam augusto sub nomine falsum sub quotuti9 poterat displicere, sed nemo satis sub luce latet prima conficit errorem pagina et v[el] inter ha[e]reticos scientiarum apex est Augustin9 tam augustum nomen censura libri e[st] et publica nefandi operis accusatio, quanq[ua]m ne accusare[tur] Thomus Augustini e[ss]e voluit, ita plerumq; magno sub nomine in auctori totem scelera ivere, sed heu q[ua]m dispara corpore vult9. Blanda siren formosa superne Medijs exilium viscerib9 coquit et v[el] augustin9 in Iansenio nocens e[st]. Ita e[st] nemo unq[ua]m venenum amavit quia formosum e[st]. Convicium factura ha[e]resis verit[a]tisufficientem gratiam dixit monstrum, forte q[ui]a digito ea monstrari p[otes]t utinam intelligeres oliber tene tam mole de gratia sentire q[ui]dem potuisse ut illi9 Omnino expers fores q[ui]a illud q[ui]dq; gratia[e] fuit q[ui]d te 7m9 Alexander prim9q; post nonum damnavit Innocenti9 ne sc[i]l[ice]t longi9 nocens esses et vel Innicentij censura in gratiam redires h[a]b[e]t n[on] o[per]ans salutariter sufficientem gra[ti]am ne non possit operari aut ne impossibile q[ui]d [prae]cipiat Deus, execramur enim cum Augustino blasphemiam illorum qui dicunt impossibile q[ui]d a Deo [prae]ceptum e[ss]e sufficientia Omnium Deus Optime Gratiam affunde.

Præfacio TheologicaTimendi ars necessitas e[st] Auditores Theologi nec enim crudeli9 pavori servit q[ua]m Regias inter Purpuras Lautissim9 Damocles cui ut nihil desit adgustum v[el] ipsa ferri acies bellaria acuit sedet inter tot mortes quot lames vivum mille animantium fuunus et sepulchrum quo cadavera tot avium tumulen[tur] prope e[st]

{stor. 238 – файл 0485}
ut Reum tot ca[e]dium caput victimafiet gusa[e] mortemq; gustatore incipiat et Regiam suo cruore Purpurat9 ca[e]nom efficiat n[on] vinctis post terga manib9 captivum trahit scelus non lictor circu[m]stat n[on] q[ui]d crimine diluat toxicum adest n[on] friet venenum cyathis n[on] deniq; cocitho despumat pocula calidoq; ardet cicuta musto q[uo]d cognato Medea scelere animavit Imperatoria sublimis curuli inter Reges medi9 Proceru[m] famulam Principib9, maior ultra fortuna[m] [pro]vect9 ceu Thyesteas horret ca[e]nas et velut victima inter Busiridis aras concidit q[ui]d Regum da[e]licias fastidis q[ui]d palles inter argenteas lances inter plenos exhaustus crateres cur non revocas animum intempestivo se pone luctus ubi arrident mensa[e] et hilarior aula plenis gaudia adducit plectris, sed et n[on] vim Damocles sed vivum cadaver spirans mors et suis luctib9 su[per]stes anim9 sed et Damocles sua fortuna captiv9 morteq; indelicijs legit o miseras dapes! ubi plenofatum ore comedi[tur] ubi inter multas volucres omnis spes avolavit, ubi in ter diversorum manus [prae]cisa e[st] salus. Ergo Damocles tam dulci auro ferrum bibat inter ,ille salutes tum dura mors [prae]libanda e[st], I, nunc et solis mortem in e[ss]e venenis iacta, Damocles illam inter Regum bellaria reperit, inter pocula nanfragium[!] natat, surgunt scopuli[!] incratere, fervet mensa et lautissima[e] sensum sollicitant cupedia[e] aromatib9 animata[e] volucres prope lancib9 evolant mediamq; hyemem calentib9 poteris infundit Brasilia[e] grando excita animantib9 peregrina littora et tolopene oceano piscium genera mensis influxere ac inter tantos opes indigus animi Damocles monientis exanima[tur]. Timet sc[i]l[ice]t ne impendens Cervici gladi9 cum da[e]licijs vitam amputet et adhuc liber in ca[e]nam Damocles e[st] cui metum ex acuit impendens acinaci libithina. Nolim te servator generis humani Divinissime adeo liberum e[ss]e ut Theologice rigorosu[m] [prae]ceptum tibi ceu strict9 Damocli ensis inpendeat, neq; enim te Angelorum q[ui]dem ac hominum caput specioso sublime solis velut Principe humana[e] Regia[e] formidandum illud Theologici Pra[e]cepti fulmen decet, cui specioso q[ui]dem titulo peccatum innecta[tur]. Quis Liber e[st] quem sci lethalis nox met9 adstringit ad circumstantia[e] mortis n[on] [prae]cipiun[tur] plane Damocle manus n[on] alligam9 verum impendens Cerviciensis etiam movendi, sese artem amputavit [prae]cepta namq; mors e[st]

{stor. 238a – файл 0486}
quaten9 meritoria qualis q[ui]dem quo ad ipsas Circumsta[nti]as erat, hoc ergo [pro]tua verbu[m] incarnatu[m] libert[a]te obsequij liberrimi argumentum esto dixi.