Сторінки 170-175 (Arbor Tulliana Iasinsciano)

Dosć wysoką kapłanską godnosć Panska promowowała władza kiedy wielebnosci waszey na naywiększe swiata wakanse przywiley wiecznemi roborowała prawy NN. wielki zaiste honor a prawie oycu Przedwiecznemu rowny być Prezbiterem. Niedarmo Doktorską Lawream Grzegorz wielki kapłanstwu daie kiedy im wopieką Cesarskie Trony, Krolewskie subiecta Xiązęncie dowcipy Hetmanskie Zwycięztwa podaie.

Іларіон Ярошевицький. Arbor Tulliana Iasinsciano

{stor. 170 – файл 0349}
nido immortalitas orta, qua[e] mortem vitamq; [Chris]ti hodie tandem consequanta. Mortale immortalis Dei funus, tacita[e] fama[e] plaudentis Ethymon erat, Celsitudinis vero tua[e] ad perpetuum vivere hodie [prae]ludium factum. Thaumaturgus de Sarcophago cedit Deus, sed vitam vestram minime la[e]dit dum eam ipsi concredit inscribendo æternitati anim9 Tu9 vere Dei nunc sedes est, nam mentem vestram quies surgentis et tranquillitas in quilino triumphatoris passu prodromo pra[e]munivit. Magna [Chris]ti mors magnum te intra Maximos imo Deovicinum quia vicarium, nunquam concutiet nam ipsa summe contrita. Morti et Casibus te expositum Illustrissimum imo nos natos tandem felix a[e]ternitas comitatur. Ab ipso cunctis deflendo divina[e] mortis puncto contimuum Illus[trissi]mæ vita[e] ac infinitum annorum Zenonicum saltem ut incipias ad plantas D[omi]ni mei ruendo voveo.

Читайте також: Погляди Станіслава Оріховського на взаємини церкви і держави

Suavitas 5ta
Continens Praxes gratulatorias Dignit[a]tu[m]
Praxis Gratulatoria Pra[e]sbiterij
Dosć wysoką kapłanską godnosć Panska promowowała władza kiedy wielebnosci waszey na naywiększe swiata wakanse przywiley wiecznemi roborowała prawy NN. wielki zaiste honor a prawie oycu Przedwiecznemu rowny być Prezbiterem. Niedarmo Doktorską Lawream Grzegorz wielki kapłanstwu daie kiedy im wopieką Cesarskie Trony, Krolewskie subiecta Xiązęncie

{stor. 170a – файл 0350}
dowcipy Hetmanskie Zwycięztwa podaie. Przesuietni swiatu y niebu Luminarze przyswiecaią, gdy tak wiele Patryarchow swiętych słoncem kapłany Titutuie Swieć że y wielebnosć Wasza naprzod Bogu maiestat Iego błagaiąc za Chrzesciany, gdy wielebnosci twey takową moc Bozka konferowała ręka. Swieć całemu swiatu ludzkie dusze mądrosci swiatłem oswietniego sądu examinie mogł y siebie Bogu za godnosć ktorąć ukoronował swoie owieczki iako by zanagrodę tey dostupnosci do usług Boskich złączyc czego uprzey mym zycze sercem.

Praxis grat. Pra[e]fectura[e] Congregationis
Non sola hactenus inconsveta[e] felicit[a]tis expectatione ca[e]tus Mariani vota autumarunt, nec tu honori intempestiv9, nec tibi honor immaturus. NN. debebat equidem ille pridem tuas ad plantas gentiliciâ[1] tibi fascia obligari nisi vel nos, vel honorem tua tardaret modestia: non tamen immatur9 contigit qui tanquam cum Octobri in virtutis auge adolevit. Pra[e]cox repentina[e] felicit[a]tis suffragium metuebas, ne ad extemporaneum honoris apicem solo Fortuna[e] non virtutis quoq; calculo notaveris. Candidat9 solidiorem autumans fortuna[e] orbitam inqua non devium virtutis quaddam sed prodroma [prae]cedentium virtutum creverunt vestigia. Ergo promove sero et honorarium hoc ad culmen passum nos te votis et affectib9 comitari sufferit non assequi.

Praxis In eadem ma[teri]a

{stor. 171 – файл 0351}
Nostra applaudim9 felicitati dum tuam hodie honorario coronam9 plausu NN. ingens hoc fortunæ auctuarium tua magnitudine nostram metire tennuitatem et erigere fuerat alijs fatale lubricum vitrea[e] sortis ingenium tibi gentilitia ha[e]redit[a]te sanguinis concessa feliitas ut fortunam evoto Lyzandri in manib9 habeas compeditam; Quam fascia obligat in mancipium. Dicerem non meli9 nos cum augusta Principe ancillares ferre titulos, quam dum se tua honori Mariano submittit fascia, qua[e] nos animumq; nostrum trahat in obsequia. Nec te secta virt9 in hac fasciâ teniam reperias, quam meritum coronet verticem a[e]ternitas.

Читайте також: Всебічність постаті Юрія Дрогобича в становленні України

Praxis Ex stem[m]ate Solea In eadem ma[teri]a
Hodie in curris in honorem, qui gentilitiâ domus tua[e] solea, cum nec dum passum formare scires iam attritis patrum tuorum meritis matur9, et cuiq; itineri par semper eras NN. Non mirum itaq; quod in hac Mariana Republica ascendas dignitatem, nam tuo gentilitio decori nulla non via aut per hostium capita ad Capitolium, aut Rossiaca ad hui9 Ducatus munera non maxima nec sacra defuit quam magnis virtutib9 intra hosce Pænares tritam semper nunquam vulgarem fecisti, et licet tibi usitatam, Com[m]unem nunquam alijs tu singulari omnium admiratione tuo [prae]cipuo honore. Regiam vero nemo hic dubitet, ubi inter mancipia nostra[e] regina[e] cultui nemo, aut magnis virtutib9, liber est, aut dandis arbitrijs obligatus [prae]ter, quem

{stor. 171a – файл 0352}
ut vinctum sibi faceret dignitas in tuas laudes hodie soluta est. At nos quam felicem huic Reipublica[e] sperare possum9 progressam armat9 solea tua tutior nobis semper erit maxima sorte, stabilis tibi ad maiores dignit[a]tes otior, qui nunquam ad merita tardus es.

Praxis Responsoria Sodalitati
Amovetis me hodie Imperio, quod meritis quia debebatur vestris, eorundem cessit suffragio sodales Mariani transfertis impares lacertos ad honorem et quem huic muneri non invenistis, dignum fecistis, Regni enim hui9 bellaria ut hic mihi nascerentur vos fertile virtutum fecistis solum. Ego vero cum extra meritorum suffragium dignitatis nomen e[ss]e speciosum Iudicem, ne inanem acceptarim titulu[m] [prae]tiosum e[ss]e voluistis, cum malo aureo ipsi optimi. Noveram equidem virtatum nonsi via perveniri adhonores sed post [prae]sentis fortuna[e] experientiam, immeritos posse evehi dedici. Suffragium etenim illud mihi ad dignit[a]tem erat qui optime meli9 iudicastis, mereri Imperia et regi ab immeritis. At ut ipse vobis imperare incipiam suffragijs parere volo. Dixi.

Praxis Præfacto Congr. Ex stem[m]ate Luna[e] et Stellaru[m]
Fecim9 marianum ca[e]lum cum te Pra[e]sidem NN. scilicet quacunq; tuum circumfers nomen, eodem vel cælum reperis vel facis e[ss]e loco. A vitam tuam consule

{stor. 172 – файл 0353}

Cynthiam, et gemino fulgentia sydera cornu, oriens fidem ultro dedisti dictis. Sane non infra divorum Regum purpuram Mariani Cætus stetere nuper suffragia, qua illi duce Stella, ad Solem Iustitia[e] eadem nos adgentilitiam Tuam lunam perreximus. Ea non nisi discordes concordia quod illi una, nos geminâ, in avito tuo sydere – affulgente Stelli votis et calculis ad te collimaverimus. Nec mirere, secundo amore quia feliciter Mariano radiare Cælo: Semel fulsisse parum est, cui multiplex virtutum fulgor ex vultu promicat, resplendet in Morib9. Occupabis igitur tanti Syderis decus et ha[e]res Marianu[m] cælum et animos, dies â lunâ tuâ speram9, nam [prae]ter nomen cætera solis habet. Quod si lunam tua volverit moderatio{2} et voluerit{1} nos habebis sublunaria.

Praxis grat. honoris [per]syllogismu[m] quinq;-partiu[m]
non potuit equidem swd neq; debuit fastigium dignitatis Tua[e] aliter ame vel suspici vel adiri, nisi prodroma gratulatio comes applausus studiosam tui nominis deduxisset venerationem. Ea enim est maiestas virtutis atq; dignitas meritorum et honoris vendicat insignia et venerationis exigit encomia. Clari9 nimirum, provecta virtus emicat, auctoq; gloriosa[e] lucis splendore et illusti9 publicum serenum, ita solenniter coli debet. Honor quoq; eo ipsum crescit et superat, collat9 emerito tibi honos, ita ate senatoriâ vehi[tur]] curuli ut ad altum transferat. Sine iniuria non tui (: ut virtus maxim9 honos est :) sed sui minime possit. Rudolphum Imperatorem clava cum olea[e] ramodepicta virtutum tuarum insigne erexisse non dubi9 asseruerim.

{stor. 172a – файл 0354}
cui illa adiecta Epigraphe sive pace sive bello. Occupasti utramq; in Republica gloriam, et sago paretir atq; toga cum Te virum probasti, quam Mars miraretur par colere nunquam tuam Rossiaca Patriamanum aut consilium desideravit, q[uo]doq[ui]dem ei9 negotia intra tua negotia recesueras ut ante estimares. Auspicare igi[tur] felicissime hanc meritis tuis collatam dignit[a]tem, et fortunam virtute promove, ut maiorib9 cumulata ornamentis illustrior nostris et publicis ab alto affulgeat com[m]odis.

Praxis Grat. Honoris
Quem aliquis pridem meruit non vult tamen nisi per merita habere, NN. Pra[e]volare tua[e] magnitudinis molem non erat ingentis opere pretium de saltoria contentione ad arcem honoris eniti voluisses magnitudinem saltum supplere tamen voluisti. nempe vulgata magnis mentib9 arena perdensos meritorum Cuneos ad metam luctari, tumuisti [prae]coci passu niti ad honore[m], ne cum inconstantis fortuna[e] sub saltu caderes. Hinc virtutem non Patriam quæror, seri9 te ad Regni aram nidumq; honoris evasisse. Sed tua te turbavit magnitudo. Plerumq; alta[e] moles ignavos tulere impetus, Regnum Romulus dum ambivit saliendo amisit. Ineptum videlicet fata censuerunt Regemq; salirent Magnitudinis tamen Tua[e] nemo ignaviam obiecerit. Inha[e]rebas mærendo, cum pleriq; [prae]standis fastigijs æquo iustius dediti ad lucra incumbant inhonores. Nisi desidiam hanc in te quis opinetur quod Fortuna[e] altam meritorum congeriem obiecisti. Non nisi uno eodemq; passu quo tua merita votorum attingeres. Hæc nempe magnarum molium

{stor. 173 – файл 0355}
ingenia dificile in altum erigi. Magna[e] procera[e]q; mentes, nil nisi ex composito gradu audent ac moliun[tur] humiles, cuncta etiam inperiodo saliunt. Ita contemptu [prae]venisti dignitatem dum ambitio [prae]currere debuerat. in hoc magnanimitas gradu calculum meritus, dum pri9 relinquis contempta, quam pleriq; consequantur. Nemo q[ui]dem Regni Civium erat, qui vel invidia vel emulatione acerrimam Tui celeritatem bene de Patria merendi interceptam vellet mirari, tamen omnes debuerunt, ubi Tu tractis omnis studij repagulis per proruptam fatorum stragem, per confertissimos obstantis Fortuna[e] conatus admetam immortalitatis excurristi, dum honorem fugeres, non ignarus magna flumina aggerum obiectu distenta ad impetum et ferociam inundationis irritari.

Suavitas 6ta
Continens Praxes petitorias
Praxis ad illus[trissi]mu[m] Ducem Mazepam petitiora spoliati Militis
Venit mea ta[e]diosa humili passu gradiendo fortuna Illus[trissi]mum infolio adoratura prodigium NN. prodigium est dum in amandâ [Chris]to gratia scilicet Ioanne mars sibi contra Osmannum tantam fixisse sedem ab omnib9 verni[tur] quantam nulla refert antiquis pagina Libris nulla[e] Latia[e] cecinere tuba[e], nulla insuper

{stor. 173a – файл 0356}
spectavit vetustas. Spectabim9 imo iam infallibiliter spectam9 inde eximiam Ioannis quo maior nemo surrexit, magnitudinem. Eminet illa partim Sacris Deo extructis ædib9, partim liberali in subditos manuum extensione. Ad remota extendi[tur] illi9 entitas, tum perspicaci Catonis prudentia, tum summa Fabij cunctatione ac continuatione triumphorum ampliatur, ubiq; pra[e]sens nullibi non intima devote observatur. Porro magnitudine hac maior hucusq; adhuc intra optata nostra Patria[e] non infereba[tur] vota. Tenet Patria nunc animo ac anima, quod Tu[m] neprimo suspirio intra viscera sua imo intra spem habere potuit. Sperat indubitata, poti9 imminenti bello infortissimo Ducis ac Kawaleriana[e] Crucis affectu firmum haberit victoriarum effectum nec miram Thaumaturgus enim fons gratiarum Collegij Maria horrendam hostib9, civib9 optatam nemini non invidendam Te fortunabit sanctificabitq; gratiam subcui9 fortuata auspicia exilis mea hosie Confugiendo vita, infimis gentilitium ca[e]lum fatigat [prae]cibus. Influat illustre magnitudinis sydus faustos in me sublunarem gratiarum radios. Tribuat syrios clementesq; tepida[e]q; fortuna[e] mea[e] calores. Participet suam illustrissimam gratiam, gratia[e] mihi neoinchoata[e], ac brevi forte inchoanda[e]. Quâ animat9 quandocunq; adaras Immensi Stetero Miles Mavortis Dei semper ut infinito annorum victoriarum incremento fortissimi Ducis mei implea[tur] clava, Illus[trissi]mo, adultimum vita[e] mea[e] e[ss]e exoratur9 Meca[e]nati.

{stor. 174 – файл 0357}
Suavitas 7ma
Continens Praxes Genethliacas seu Gratulatoriss natæ Prolis.
Praxis 1ma gratolatoria Prolis
Co y przychilne darowac niebo, y natura łaskawieuzyczyc moze, to zdzisieyszym potomkiem w dom WMPana przychodzi ktorego y Parentis solatium y nas poządana speza y omina, a potym da Bog przyszłe godnosci y teraznieysza domu tego sława cum tot emeriata[e] virt[u]tis decorib9 incitata. Iezeli bowiem ubi etiam nascaris interest, iezeli y samo natalium mieysce dalszych potym progressow albo [prae]sagium albo przyczyną iest tak dalece, zemerita et meritorum premium ab uno plerumq; nascendi dependent loca Iezeli mowie y przyszłemu na tym niemało nalezy wiekowi, gdzie kto pierwsze zycia zabiera początki, toćpewnie y ia non fals9 vates iestem, y zdomu WMPana znacznych w Rosyskiey Oyczyznie zasług y dobrze zamieszkałych częstokroc przez Kawalerską możnosć prawie continuata serie Ieneralnych urzędnikow gosnosci przyszłe potym synowi WMPana obiecowac mogę honores. Tudziez y WMP. zycząc aby z tym nowym potomkiem doyzrzała z Laty oraz przez sławę y gosnosci rosła pociecha.

Praxis 2da In eadem ma[teri]a
Starozytny Dom WMPanstwa y w naszym tym Połku

{stor. 174a – файл 0358}
sławny znowu dziś przez nowego Potomka bierze incrementa, gdy przez niego potym WMPana familia y przez długie lata wiadome Imie, dodalszych potym przydzie godnosci, ktore teraz insigni meritorum via incedit, w sławi ten dom WMMPanstwa dziesieysze Patriorum meritorum ha[e]res, gdy miemniey magna[e] Indoli iako oczekiwaniu WMP. votis nostris dosć uczyni. Ia zaś z przyiacielskiego affectu mego zyczę aby ten, ktory teraz solatiorum causa est, potym nasłowę domu tego zarabiał, przydługim WMPana Zyciu, a iego przedsławnych zasługach.

Читайте також: Ян Бандоркович. Питання про поширення світла, винесене для привселюдного обговорення

Suavitas 8va
Continens Praxes antenuptiales seu Petitorias Sponsa[e]
Praxis 1ma petitoria Sponsa[e] antenuptialis
Kontentuiącego Przyiaciela same tylko przychilne niebo y Zyczliwa ludziom opatrznosć Boska naznacza, aby upornie sprzeciwia iącesie sobie samym mysli, y vota suis inimica votis; aby wdalsze teskliwie niezachodzili uwagi długo frasowliwe, skuteczne mało. Tym sposobem bez Boską destynacyą y zyczliwy ku Domowi WMMPanstwa affekt przeznaczonego znaiąc przyiaciela do WMMPanstwa IE[g]om[o]sc Pan N. me oratore supplex przychodzi, zeby ktorą wzasługach swoich y WMMPanstwa przychilney chęci stałą nadzieie, ma tęż samym upewnionym otrzymal appromissem, y tych zadozywotnich sobie Dobrodzieiow znał, do ktorych dzisia łaski udaiesie.

{stor. 175 – файл 0359}

[1] Так в оригіналі