Alexander de Walther. De Mechanismo Implicationis Pilorum in Plica Polonica. P. 9

Написана 1845 р. праця є представником останнього етапу користування латинською мовою, як комунікативною. Дисертація професора кафедри фізіологічної анатомії та мікроскопії Київського Університету Олександра Вальтера була присвячена ковтуну - хворобі, яка стала предметом зацікавлення десятків європейських учених XVI-XIX ст. Водночас сам автор доклав всіх зусиль, щоб поставити крапку у дослідженнях. На відміну від своїх попередників, О. Вальтер дуже близько підійшов до розв’язання цієї медичної проблеми. На завершення роботи професор зазначив, що бажає, аби його наступники, живучи і працюючи в місцевості, де поширений ковтун, змогли довести або спростувати його теорію

Попередню частину читайте за посиланням

Id sane non ab omni parte perfecte, sed tantummodo ita definiri potest, ut quam proxime ad veritatem accedamus. Ex meis mensionibus superficiem cutis sub capillis capitis 7/12 partibus pedis quadrati aequare credendum est. Nempe quinquangularem aream in triangulos dividebam, eorumque singulorum superficiem lege artis metiebar et computabam, ita quidem ut quia in locum linearum curvarum lineae rectae substituebantur, summa non tantum non major sed potius minor vera eveniret. Iam vero, quum ex Krausii rationibus constet, totum corpus humanum omnino per exeretionem cutis per nycthemeron ducenta grana ejicere (Wagners Lexicon der Physiologie, Art. Haut) probabile est, cutem sub caesarie eodem tempore pondus 7 7/9 granorum exsudare, quorum loco cum id justo minus esse demonstraverim, octo granorum quantitatem statuamus. Quae cum ita sint, per sex menses in cute sub caesarie secernuntar tres unciae et duodecim grana partium solidarum siccarum.

Читайте також: Розенберґ Миколай. Трактат про походження татар

Quae quidem ut vim quandam conglutinativam exerceant unguento similem consistentiam habeant necesse est, ita ut saltem una et dimidia uncia aquae addenda sit, et jam quemvis tonsorem quaeram nonne materia viscosa quatuor unciarum et dimidiae pondus habens, sufficiat ad implicandam caesareiem vel uberrimam et longissimam. Id facilius etiam concedet, qui reputaverit, in hac conputati me neque ingentem squamularum epidermidis, neque innumeras particulas casu admixtas, quamvis sub microscopio apparent, rationi ill tas esse. Praeterea adipis a glandulis secreti longe alia ratio est in capite atque in reliquo corpore. Ex analysi sudaminum reliqui corporis inprimis ab Anselmino, Simono1) aliisque instituta constat, inter millenas partes eorum quaternas partes in alcohole solubiles ergo partim adiposas esse cf. Krause l. c, pag. 147; longe aliter res se habet in cute sub caesarie. Ex Withofii 2) computatione in singulis hujus superficiei pollicibus quadratis numerantur in universum 1172 capilli, quorum singuli quaternis glandulis sebacis ejusdem magnitudines circumdati sunt, ex quo major quantitas partium pingium certa ratione pendere debet. Sudaminu quorum analysin Anselmino et Simon instituerunt, excepto capillitio sumpta erant a reliqua superficie corporis, in qua, si rationi addimus regionem menti et pubis, medio numero centeni pili aream singulorum digitorum quadratorum occupant. Non computata vero, uti par est, regione menti et pubis, tantum 72 pilorum numerus efficitur.

Si igitur singuli pili quaternas glandulas habent, tum caesaries in arca unius pollicis quadrati ingentem numerum 4688 glandularum continet, quarum in ejusdem amplitudinis area reliquum corpus tantum 288 habet. Huic numero addamus glandulas sebaceas quae in crinium sacculos non exeunt (sunt enim, quamquam perpaucae, ejusmodi etiam glandulae) quorum numerum in singulis pollicibus quadratis si ponimus esse 32, medius numerus omnium glandularum quas fere pollex quadratus in cute corporis contineat, erit 320. Ergo si ex millenis partibus materiae ab universa cute secretae, binas tantum a glandulis sebaceis sub forma pinguedinis secretas statuimus, efficitur ingens copia 451 granorum partium pingiuum per nycthemeron a cute capillitii secretarum, quod minime veri simile videtur. Jd tamen ex his calculis liquet, vel parvam secretam quantitatem sufficere ad maximam crinium conglutinationem efficiendam 3); materia adiposa in analysibus sudaminum inventa, vel pro secreto glandularum sebacearum sed per diuturnum tempas accumulato habenda vel ex glandulis spiralibus derivanda est. Post hanc expositionem nemini jam dubium esse potest quin vel solius physiologicae secretionis acumulutione maxima plica formari possit. Jam vero cum plurimi medici testentur, in formatione plicae copiam sudoris augeri, gravissima quaestio est, num accuta quantitate sudoris augeantur etiam partes solidae in eo contentae, sed responsum difficillimum ex sola urinae analogia sumendum hoc tantum esse potest, relativam quidem quantitatem partium solidarum minorem, absolutum vero intra certum temporis spatium tum fieri majorem, quod formandae plicae solis ex fontibus physiologius utique favet.

Si scriptoribus nonnullis, uti van Laёro (De structura pilorum diss. Trajectum ad Rhenum 1841) fides habenda est, quaeritur num quid ex ipsis pilis secretae materiae accedat, quod statuendum censuit Remak ex observationibus quas in jubis equinis recens implicatis fecit (Schmidt Jahrbuecher 1843 Heft II. in recensione libri Oczapowski). Equidem de invento van Laeri, scilicet de liquore claino simili in ipsis pilis contento, diligentissimas disquisitiones institui, nec potest in dubium vocari quiu sub microscopio aliquot videamus guttulas ex pilis expretas, atque pro! abile est quia guttulae illae sub eodem microscopio facillime cum guttula aquae confluunt, quod in guttis oleosis minime fieri potest, eus esse etiam aquosas.

Читайте також: Теодозій Василевич-Баєвський. Святого Петра, митрополита київського, дивотворця російського (...), патрона свого копія, Петро Могила

Sunt multi medici qui nos etiam atque etiam rogent ut Gordii nodum gladio rumpamus et accurata chemica investigatione declaremus, quid statuendum sit de normali vel anomalio natura materiae plicam formantis. Sed talem quaestionem solvere chemia nostra organica, quam unam chemici totius physiologiae dominatricem esse volunt, adhuc minime valet. Nam ante omnia certo constat, urinam, bilem, succum gastricum, salivam multo melius quam materias exsudatas nobis esse cognitas. Sic exempli causa magis odore quam ex chemica analysi scimus; partes ex quibus illi liquores constent alias esse dummodo alimenta sumta mutantur — neque tamen compertum jam habemus nun illi liquores exceptis salibus, aqua etc. contineant partes quasdam immutabiles et constantes. Jmo unica materia organica quae praeter adipem in sudaminibus apparet, proh dolor! materiis extractivis adnumeratur, quae in libris chemiam organicam tractantibus fere solae tam indefiniti nomimis jure utuntur, scilicet quia earum qualitatem chemicam fere prorsus ignoramus. Praeterea chemica plicae polonicae disquisitio ideo est difficillima, quia si plicam statueremus morbum sui generis, melius normalia sudamina cognoscamus necesse est, nec tantum materiam extractivam accuratius examinantam, sed etiam plane cognitas habere debeamus eas mutationes quibas sudor in diversissimis morbis conspicuus est, et paucis dicam, quia scire deberemus ea quae vel post longum tempus fore, ut comperta hal eamus, vix

1) Medicinische Chemie.
2) Henle Alg. Anatomie pag. 306.
3) A magno numero glandularum sebecearum sub caesarie pinguem illum cutis in calvitie nitorem effici mihi persuasum est.